Bazen müzik bitiyor ama fark etmiyorsun . Sessizlik içinde otururken kendi kendimle konuşmaya devam ediyorum . Acaba o an çalan veya çalmayan şey kafamın içini ne kadar değiştiriyor . Müziğin bittiği an ile benim onu fark ettiğim an arasındaki boşluk aslında çok kısa , aslında çok uzun . Sessizlik ve tekrar çal tuşuna basmak ve aklındaki o kitabı kütüphaneden çekmek .
Ve içimdeki boşluk ne kadar büyükse sesim o kadar çok yankılanıyor ... İçimde .
Ve sevgili Salı günü , aslında seninle hiç problemim olmadı ama sana yeterli sevgiyi de hiç bir zaman gösteremedim . Belki günlerle aramdaki mesafeden kaynaklanan bir durum bu .
Peki ... Günaydın .
16 Haziran 2009 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
günaydın onopko..
günaydın jayne .
Yorum Gönder